ای درشکسته جام ما ای بردریده دام ما
ای نور ما ای سور ما ای دولت منصور ما
جوشی بنه در شور ما تا می (mey) شود انگور ما
ای دلبر مقصود ما ای قبله معبود ما
آتش زدی بر عود ما نظاره کن در دود ما
ای یار ما عیار ما دام دل خمار ما
پا را مکش از کار ما بستان گرو دستار ما
در گل بمانده پای دل جان می دهم چه جای دل
وز آتش سودای دل ای وای دل ای وای ما
ای راحت کروبیان ای شمس اطوار جهان
جان و دلی هم جان جان ای جان ما ای جان ما
که سالها به اجبار خواهیم خفت
کلمات کلیدی:
در دل شب دعای من، گریه بی صدای من، بانگ خدا خدای من
به خاطر تو بود و بس
به خاطر تو بود و بس
پاکی لحظه های من، گریه ی های های من، گوهر اشکهای من
به خاطر تو بود و بس
به خاطر تو بود و بس
این همه بی پناهیم، این همه سر به راهیم، این همه بی گناهیم
غصه به جان خریدنم، از همه کس بریدنم زخم زبون شنیدنم
به خاطر تو بود و بس
به خاطر تو بود و بس
رو به خدا نشستنم، نذر و دخیل بستنم
سوز من و گداز من، اشک من و نیاز من
به خاطر تو بود و بس
به خاطر تو بود و بس
این همه بی پناهیم، این همه سر به راهیم، این همه بی گناهیم
غصه به جان خریدنم، از همه کس بریدنم زخم زبون شنیدنم
به خاطر تو بود و بس
به خاطر تو بود و بس
از سلطان صدا : معین
کلمات کلیدی:
یوسف گمگشته باز آید به کنعان غم مخور
کلبه احزان شود روی گلستان غم مخور
این دل غم دیده حالش به شود دل بد مکن
وین سر شوریده باز آید به سامان غم مخور
دور گردون گر دو روزی بر مراد ما نبود
دایماً یکسان نباشد کار دوران غم مخور
گر بهار عمر باشد باز بر تخت چمن
چتر گل در سر کشی ای مرغ خوشخوان غم مخور
ای دل ار سیل فنا بنیاد هستی بر کند
چون ترا نوحست کشتی بان ز طوفان غم مخور
هان مشو نومید چون واقف نه ای از سر غیب
باشد اندر پرده بازی های پنهان غم مخور
در بیابان گر ز شوق کعبه خواهی زد قدم
سرزنش ها گر کند خار مغیلان غم مخور
گر چه منزل بس خطرناک است و مقصد بس بعید
هیچ راهی نیست کو را نیست پایان غم مخور
حال ما و فرقت یاران و آزار رقیب
جمله میداند خدای حال گردان غم مخور
حافظا در کنج فقر و خلوت و شب های تار
تا بود وردت دعا و درس قرآن غم مخور
کلمات کلیدی:
ای ساربان! آهسته رو، کارام جانم می رود
وان دل که با خود داشتم، با دلستانم می رود
من مانده ام مهجور از او، بیچاره و رنجور از او
گویی که نیشی دور از او، در استخوانم می رود
گفتم به نیرنگ و فسون، پنهان کنم ریش درون
پنهان نمی ماند که خون، بر آستانم می رود
محمل بدار ای ساروان، تندی مکن با کاروان
کز عشق آن سرو روان، گویی روانم می رود
او می رود دامن کشان، من زهر تنهایی چشان
دیگر مپرس از من نشان، کز دل نشانم می رود
برگشت یار سر کشم، بگذاشت عیش ناخوشم
چون مجمری پر آتشم، کز سر دخانم می رود
با آن همه بیداد او، وین عهد بی بنیاد او
در سینه دارم یاد او، یا بر زبانم می رود
باز آی و بر چشمم نشین، ای دلستان نازنین
کاشوب و فریاد از زمین، بر آسمانم می رود
شب تا سحر می نغنوم، و اندرز کس می نشنوم
وین ره نه قاصد می روم، کز کف عنانم می رود
گفتم بگریم تا ابل، چون خر فرو ماند به گل
وین نیز نتوانم که دل با کاروانم می رود
صبر از وصال یار من، برگشتن از دلدار من
گر چه نباشد کار من، هم کار از آنم می رود
در رفتن جان از بدن، گویند هر نوعی سخن
من خود به چشم خویشتن، دیدم که جانم می رود
کلمات کلیدی:
|
|
شهر خالی جاده خالی کوچه خالی خانه خالی جام خالی سفره خالی ساغر و پیمانه خالی کوچ کرده دسته دسته اشنایان عندیبان باغ خالی باغچه خالی شاخه خالی لانه خالی وای از دنیا که یار از یار میترسد غنچه های تشنه از گلزار میترسد عاشق از اوازه ی دلدار میترسد
پنجه ی خمیازه را از کار میترسد شه سوار جاده هموار میترسد این طبیب از دیدن بیمار میترسد | |||
|
| |||
کلمات کلیدی:
|
|||||||||||||||||
نسخه قابل چاپ کلمات کلیدی:
| شاعر : اشعار آهنگهای احمد ظاهر دسته : عشقی عنوان شعر : از پیش من برو  از پیـــش مــن بــرو کـــه دل آزارم نا پایــــــدار و سست و گنهکـــــارم در کنج سینــه یــــک دل دیــــــوانـه در کنج دل هــــزار هــــــوس دارم مـــن ناکامـــــم نــــاکــــــام عشقــت مــــن بـــد نـــامم بـــد نـــــام عشقت آه ای خـــدا چگــونه تــرا گــویــــم کــز جسم خــویش خسته و بیـزارم هـــر شب بـــر آستان جـــلال تــــو گـــویی امیـــــد جسم دگــــــر دارم دل نیست ایــــن دلی که به من دادی در خـــون تپیده آه رهــــایش کـــــن یـــاخـــالی از هوا هــــــوس دارش یـــا پای بنــد مهــر و وفــــایش کــن | |
| | |
 قبلی | بعدی |
کلمات کلیدی:
| شاعر : اشعار آهنگهای احمد ظاهر دسته : عشقی عنوان شعر : از جهان بی رخ او  از جهـــــان بی رخ او صـرف نظـــر می کنم بلبل و گــل را همگـــی خـــاک بسر مــی کنم
زان همـــی ناله به هـــر کـــوه و کمر می کنم
نـــاله سان بـــر دل سنگ تـــــو اثــر می کنـم
بهــر تو من وصف چمن این همــه سرمی کنم | |
 |
کلمات کلیدی:
دسته : عشقی
عنوان شعر : از چشم تو
از چشم تو چـــون اشک سفـــر کردم و رفتــم
افسانهء هجــران تو ســــــر کـــــــردم و رفتـم
در شام غــم انگیــز وداع از صـــدف چشـــــم
دامــــان تـــرا غــرق گهر کــــــردم و رفـتــــم
چــون باد بر آشفتــم و گل هـــای چمــــــــن را
بــا یاد رخت زیــر و زبر کــــــردم و رفتـــــم
ای ساحــل امید پــی وصل تـــو چـــون مـــوج
در بحـــر غمت سینـــه سپــر کردم و رفتــــــم
چـــون شمع ببالیـــن خیالــت شـب خــــــود را
بـــا سوز دل و اشک سحــــر کـــردم و رفـتـم
چـــون مــرغ شباهنگ همــــه خلــق جهـان را
از راز دل خـــــویش خبــر کــردم و رفتــــــم
چــــون شمع حـــدیث غــم دل گفتــم و خفتــــم
پیـــراهنی از اشک ببــــر کــــــردم رفتــــــــم
کلمات کلیدی:
دسته : عشقی
عنوان شعر : اگر این اسمان
اگـــر این آسمــان ستــاره نــداشت
چشم خــود را ستـــاره می کــردم
تــا بیاویزد از بــــــر و دوشــــــم
اشک راگــوشواره مــی کـــــردم
در چمـــن لالــه گـــر نمی خنـدید
از شفق بـــرگ لالــه می چیــــدم
اگــــر این آسمان ستاره نــــداشت
چشم خـــود را ستاره می کـــردم
تــا بیاویزد از بــــــــر و دوشـــم
اشک را گـــوشواره می کــــردم
بــا هـــزاران شقــایق وحشــــــی
گـــرد چشمت پیــالــه می کـــردم
اگـــر این آسمان ستــــاره نـداشت
چشم خــود را ستاره می کــــردم
تـــا بیـــاویزد از بــــر و دوشــــم
اشک را گوشواره مـــــی کـــردم
کلمات کلیدی:
